KITA SEBENARNYA..
lebih gembira menyambut 1hb. Januari daripada 1 Muharram.
KITA SEBENARNYA..
lebih tahu apa itu 14 Februari daripada 12 Rabiulawal.
KITA SEBENARNYA..
lebih membesarkan hari Sabtu dan Ahad daripada hari Jumaat.
KITA SEBENARNYA..
lebih khusyuk mendengar lagu daripada mendengar azan.
KITA SEBENARNYA..
lebih suka lepak, tidur, tengok tv daripada sembahyang.
KITA SEBENARNYA..
lebih tahu nama artis-artis kita daripada nama-nama pujaan.
KITA SEBENARNYA..
lebih suka menyebut helo atau hai daripada Assalamualaikum.
KITA SEBENARNYA..
lebih suka menyanyi daripada berwirid atau bertasbih.
KITA SEBENARNYA..
kita sebenarnya lebih suka memuji manusia daripada Tuhan kita sendiri.
KITA SEBENARNYA..
kita sebenarnya lebih suka membaca majalah daripada buku-buku agama dan al-quran.
KITA SEBENARNYA..
lebih suka pergi ke konsert daripada ceramah agama.
KITA SEBENARNYA..lebih suka memaki,mengumpat orang daripada mendoakan dan menasihati mereka.
KITA SEBENARNYA..
lebih suka mencarut daripada menyebut MasyaAllah.
KITA SEBENARNYA..lebih suka kemungkaran daripada berbuat kebaikan.
KITA SEBENARNYA..
lebih bangga dengan kejahilan kita daripada bersyukur dengankeimanan kita.
KITA SEBENARNYA..
lebih cintakan urusan dunia daripada urusan akhirat.
tapi, bila ada orang tanya arah tujuan kita,
kita lebih suka menjawab..
KITA SEBENARNYA..
lebih suka menuju ke syurga daripada neraka..
tapi layakkah kita dengan syurga milik Allah s.w.t?
'yang sesungguhnya, akhirat itulah negeri yang kekal. Barang siapa mengerjakan perbuatan jahat, maka ia tidak akan dibalasi melainkan setimpal dengan perbuatan jahat itu. dan barang siapa yang mengerjakan amalan soleh,baik laki-laki mahupun perempuan, sedang ia dalam keadaan beriman,maka mereka akan masuk syurga,mereka diberi rezeki di dalamnya tanpa dihisab'.
(surah al-mu'min)
No comments:
Post a Comment